Castilla y Leon 2008         28 ° C 

Valladolid

Valladolid is de hoofdstad van de autonome regio Castilie en Leon en ook van de Provincie Valladolid. De stad ligt aan de rivier Pisuerga, in het gebied Ribera del Duero, een van de grootste wijnstreken van Europa. Ooit was het tijdelijk de hoofdstad van het Koninkrijk Castilie en de Spaanse kolonien. Volgens de Spanjaarden is het accent van de inwoners van de stad, de Vallisoletanos, de meest zuivere uitspraak van de Spaanse taal.De markante geometrie van het stadsplein Plaza Mayor wordt beheerst door het beeld van graaf Ansurez (1903), heer van deze stad ten tijde van koning Alfonso VI. Dit ontmoetingspunt voor zakenleven en vermaak, daterend uit de 16de eeuw, is recentelijk gerestaureerd, geheel in de stijl van het prototype van Spaanse stadspleinen. Aan de noordflank staat het Gemeentehuis, vanwaar sinds 1908 de stad wordt bestuurd.

Aan het Plaza de Zorrilla, een belangrijk verkeersplein, staat het beeld van Jose Zorrilla, een monument uit 1900 van de hand van Aurelio Carretero. Aan de westkant van deze vitale enclave staat de cavalerieschool, Academia de Caballeria. De kathedraal van Valladolid werd oorspronkelijk ontworpen om het grootste geldhuis van Spanje te zijn maar het werk werd nooit voltooid. Na de dood van de architect, Juan de Herrera en van koning Filips II raakten de plannen in de vergetelheid tot dat in 1668 het centrale schip van het gebouw werd ingewijd en later, in 1730, Chutriguera zich zou belasten met de voltooiing van de gevel. Hoewel het dus een onvoltooid werk betreft onderscheidt de kathedraal zich door de puurheid van zijn lijnen en een grootsheid zonder weerga.

De Iglesia de Santa Maria la Antigua, waarvan de elegante toren, gracieus piramidevormig afgewerkt, vormt een van de kenmerken van de stad. Terecht kent men deze als de koningin van de Romaanse torens van Castilie. Op de Plaza Universidad staan verschillende Universiteitsgebouwen.

Een van de mooiste gebouwen van Valladolid is het Colegio de San Gregorio waar het beeldhouw kunstmuseum Musea Nacional de Escultura is ondergebracht. Dit wonder van Spaans-Vlaamse bouwkunst werd opgetrokken tussen 1488 en 1496 op initiatief van broeder Alonso de Burgos. Door de schitterende gevel, versierd met talloze artistieke elementen, komen we bij de harmonieuze patio met daaromheen een magnifieke zuilengalerij. Op het einde van de Calle Cardenas de San Gregorio staat het Palacio del Conde de Gondomar, ook bekend als het Zonnehuis vanwege het schitterende hemellichaam dat zijn voorgevel verlicht. Een typisch paleis van Castiliaanse adel is het Palacio de los Pimentel, waar op 21 mei 1527 Filips II geboren zou worden. Tegenwoordig in gebruik als Provinciale Staten valt het gebouw op door het spectaculaire venster dat een van zijn hoeken siert. Als laatste van deze reeks het huis van Cervantes.

De schoonste lucht ademen we in Valladolid in het stadspark van Campo Grande. Ooit een vlakte omringd door kloosters werd dit zogeheten 'Marsveld' in de 19de eeuw op initiatief van burgermeester Miguellscar omgevormd tot een romantisch tuinpark. Een wandeling door deze prachtige plek voert ons, door de geur van illusie en vergane kindertijd, langs bustes van lokale persoonlijkheden en langs twee bijzonder rijk geornamenteerde fonteinen: de 'fontein van de roem', Fuente de la Fama (1880), en de 'fontein van de zwaan', Fuente del Cisne (1886).

Iglesia de la Vera Cruz, Monesterio de San Benidito, Puente Mayor en Paolo Bettini bij de aankomst van de Vuelta.

De Calle Santa Clara lopen we door tot aan de prachtige centrale Markthallen en wij wandelen door tot aan het Plaza de la Constitución, waar we de Kerk van Santiago de Burgo aantreffen. Zamora bezit het grootste geheel aan Romaanse architectuur van heel Spanje waarvan deze kerk deel uitmaakt als een van de belangrijkste bouwwerken en waarvan vooral de poort van de zuidelijke gevel naar voren komt met twee bogen die rusten op een moeilijk in te denken in evenwicht gebrachte console.

Bijna direct op het Plaza Mayor, een omvangrijk plein waar de barretjes en de cafes bijdragen aan de drukte van de zone, in het centrum springt de kerk van San Juan de Puerta Nueva in het oog die lang geleden dichtbij een poort stond van de eerste ommuurde ruimte. De kerk werd gebouwd tussen de 12de en 13de eeuwen laat op de zuidelijke gevel een roosvenster zien; de legendarische windwijzer El Pero Mato, die niet meer als zodanig dienstdoet, toont een metalen soldaat met een vaandel; in het interieur vinden we een waardevol hoofdaltaar.Vreemd genoeg heeft de stad twee stadhuizen: het Ayuntamiento Viejo, een degelijk gebouw uit de 15de eeuw, uitermate verbouwd in de 17de eeuw, waarin teg en gezelligenwoordig de Gemeentepolitie is ondergebracht, en het huidige gemeentehuis daartegenover. Bij het oude stadhuis begint de karakteristieke Calle Balborraz die we doorlopen. Balborraz voert ons naar de buitenwijken, naar de oude Zamoraanse joodse buurt. Op het plein van Santa Lucia ontdekken we de kerk Santa Lucia.

De Kathedraal, in Latijnse kruisvorm gebouwd met een weinig naar voren komend dwarsschip, dateert uit de 12de eeuw; daarbij dienen we niet te vergeten dat van het oorspronkelijke aspect van de kathedraal de robuuste 13de eeuwse toren en de neoklassieke kloostergang uit de 17de eeuw eveneens deel uitmaken. Van de Romaanse poorten is slechts, bijzonder mooi en evenwichtig, pronkend met enkele van de beste beeldhouwwerken in zijn stijl, die van de Obispo (bisschop) aan de zuidkant bewaard gebleven. Naast de poort van de bisschop houden zich de muren in stand van het zogenaamde, uit de 11de eeuw daterende Casa del Cid , die ons twee gepaarde hoefijzerboogramen laten zien. Rechts van de kathedraal komen we, nadat we het park zijn doorgelopen, bij het Kasteel , een klein en stevig gebouwd fort waarin tegenwoordig een onderwijsinstelling is ondergebracht. In de 12de eeuw werd de eerste van de drie ommuurde ruimten gebouwd, die voor Zamora bekend stonden als onoverwinnelijk. We bevinden ons op het hoogste punt van de stad waar vanaf we een groot deel van de vruchtbare hoogvlakte van de Duero en de wijken van Trascastillo kunnen overzien.

Salamanca ligt in het midden van Spanje en werd door de UNESCO tot Werelderfgoed uitgeroepen. Salamanca is de universiteitsstad bij uitstek, de universiteit van Salamanca was de eerste universiteit in Spanje en een van de oudste van Europa. Enkele van de grootste Spaanse denkers, kunstenaars en schrijvers hebben hier gestudeerd en gedoceerd. Salamanca is de stad waar in de vijftiende eeuw de eerste Grammatica van de Spaanse Taal werd uitgegeven, een essentieel instrument voor de verspreiding van het Spaans over de hele wereld. Salamanca moet je vooral bij het vallen van de avond bewonderen, de ondergaande zon verguldt dan de monumenten, die met steen van Villamayor zijn opgebouwd. De Zilverroute, een oude Romeinse route die het noorden en het zuiden van Spanje verbond, loopt door Salamanca.

Van het Plaza Concilio de Trente bereikt men via de brug het Klooster van San Esteban. De uit verschillende delen bestaande gevel wordt bekroond met een triomfboog en is uitgevoerd met diepe reliefs en heiligenbeelden. Boven de deur op het middengedeelte de steniging van Sint Stephanus, een werk uit 1610, en daarboven een kruisweg. De kerk in Latijnse kruisvorm dateert uit 1524. Aan de buitenkant is het portaal te zien dat toegang verschaft tot de Koningskloostergang van halverwege de 16de eeuw die herinnert aan de Italiaanse loggia's. De binnenplaats vertoont een fraaie combinatie van elementen in gotische en in Renaissancestijl. Een van de vertrekken is de Salón de Profundis, waar Columbus met de Dominicanen zijn reis naar Amerika besprak.

Via de Rua Mayor bereikt men het Huis met de Schelpen. Dit is een van de mooiste voorbeelden van de burgerlijke gotiek uit de 15de eeuw met Italiaanse invloeden in Renaissancestijl. De gevel is versierd met meer dan 300 Jacobsschelpen. Daartussen prachtige vensters met middenzuilen en twee interessante gotische traliewerken. Hier is het Bureau voor Toerisme gevestigd en kan men een patio met veelsoortige bogen bewonderen, in de karakteristieke stijl van Salamanca. La Clereda, tegenover het Huis met de Schelpen, dateert van 1617. De kerk is gebouwd in jezuïtische stijl en maakt deel uit van de Pauselijke Universiteit. Het complex is gebouwd op initiatief van Margareta van Oostenrijk, echtgenote van Filips III, die op deze wijze het onrecht aan de stichter van de jezuietenorde, Sint Ignatius van Loyola, die door dominicaner monniken gevangen werd gezet in Salamanca, teniet wilde doen.

Op de Plaza del Corrillo bevindt zich de kerk van San Martin, gebouwd door de eerste christelijke heroveraars van de stad in Romaanse stijl uit de 12de eeuw. Op de deur van de Bisschop is een relief te zien van Sint Maarten die zijn mantel in tweeen deelt.

De steensoort die in de stad te vinden is, komt uit Villamayor en is rijk aan ijzeroxide; zij dient voor de bouw van kerken, universiteiten, scholen en kathedralen en voor ornamenten als schelpen, siertorentjes, kapitelen en wapenschilden. Het Plaza Mayor is ongetwijfeld een van de fraaiste pleinen met zuilengangen van Spanje. Naar een ontwerp van Alberto Churriguera werd het plein tussen 1729 en 1755 in barokstijl aangelegd. Bijzonder zijn de medaillons op zuilen en bogen met portretten van personages die nauw betrokken waren bij de geschiedenis van de stad. Bij het licht- en schaduwspel voegen zich de stenen afkomstig uit Villamayor, met nuances in grijs graniet, vooral op de gevel van het Gemeentehuis.

In de wijk Libreros staat een van de meest indrukwekkende architectonische complexen van de stad. De Universiteit werd in opdracht van de tegenpaus Papa Luna gebouwd tussen 1415 en 1433 in gotische stijl. In 1529 werd de hoofdgevel gebouwd, het meest uitmuntende voorbeeld van de in Salamanca gangbare stijl. Boven de dubbele deur met driedubbele bogen valt het medaillon op van het Katholieke Koningspaar dat een enkele scepter vasthoudt, waarmee de eenheid van Spanje uitgebeeld wordt. Rechts zijn op de breedste zuil drie doodskoppen te zien met op de linker schedel de beroemde kikker die de zonde voorstelt. Op het tweede deel van de gevel bevindt zich het wapenschild van Keizer Karel V met het Gulden Vlies, de tweekoppige adelaar van het Duitse keizerrijk en de gekroonde adelaar van Sint Jan, het symbool van het Koninkrijk Spanje. Tenslotte ziet men op het derde deel een paus die zich tot de geestelijkheid en kerkvoogden richt. Op de eerste verdieping bevinden zich de bibliotheek en het museum. De Romeinse Brug dateert uit de tijd van Trajanus. Alleen de vijftien bogen die het dichtst bij de stad liggen verkeren nog in oorspronkelijke staat aangezien de andere verdwenen tijdens de overstroming van 1626. Bij het begin van de brug staat op een zuil het Iberische Varken een verwijzing naar de inwoners van de streek vóór de komst van de Romeinen.

De geschiedenis van Avila begint met de primitieve Keltische nederzettingen van de Vetones rond 700 B.C. De eerste omwalling dateert van komst van de Romeinen in de derde eeuw B.C. De volgende eeuwen waren van verval en achtergang, en de stad werd heropgebouwd in de 11de eeuw. Het hoogtepunt werd bereikt in de 16de eeuw wanneer de wolproductie zijn top bereikte, gedurende deze periode werden vele gebouwen opgetrokken in de stad.De omwalling is het symbool van de stad, en een van de best bewaard gebleven middeleeuwse omwallingen in Europa. De muur is 2,5 km lang, heeft honderd torens, zes poorten en 3 openingen. De poort van Leales, een van de hoofdingangen tot de oude stad leidt direct naar de Kathedraal, die van de 12de tot de 14de eeuw werd gebouwd. In de gevel zitten Gotische en Barokke elementen. De uit de 12de eeuw daterende Kathedraal waarvan de basis van de koepel geheel opgenomen is in de verdedigingsstructuur van de muur, herbergt ware schatten.

Op de Plaza de Santa Teresa staat een klooster Santa Teresa, hier werd heilige Santa Teresa del Jesús geboren.

In het stadscentrum op de Plaza Mercado Chico waar het oude Romeinse forum stond bevindt zich het Ayuntamiento. Recht tegenover het stadhuis staat de Iglesia San Juan, die in de 15de en 16de eeuw werd herbouwd. Aan de buitenzijde bevindt zich de Romaanse kerk van San Pedro, een van de oudste gebouwen in Avila, daterend van de 12de en 13de eeuw .

In Segovia staat een aquaduct gebouwd ten tijde van keizer Trajanus. 20.400 granietblokken zijn ervoor gebruikt. Bij de bouw van dit Romeinse aquaduct heeft men geen gebruik gemaakt van cement of beton. Het werd evenwichtig uitgelijnd. Het vervoerde water van de rivier Frio in Riofrio naar Segovia zo'n 17 km verderop. Bovengronds had dit aquaduct een lengte van 728 m en 165 bogen. Het water werd verzameld in een watertoren (El Caserón). Vervolgens werd het water via een kanaal van natuursteen naar een tweede toren gevoerd waar het water gezuiverd werd. Op het Plaza of Azoguejo is het aquaduct het hoogst: 28.1 m. De oude kathedraal werd bij de opstand van de Comuneros, die in opstand kwamen tegen Carlos I, verwoest. Begin 16e eeuw werd besloten een nieuwe gotische kathedraal te bouwen. De 'nieuwe' kathedraal is drieschepig.

Het Alcázar is gebouwd in de 11de-14de eeuw, het ligt 80 m hoog. Er is nu een wapenmuseum in. Vanaf de vestingtoren heeft men uitzicht op de kathedraal en de soms besneeuwde toppen van de Sierra de Guadarrama. Plaza Medina del Campo, Casa dze los Picos, Semana Santa.

Wandelen in Salamanca.

Panoramabeelden

Avila

Segovia