China

China 2006

BEIJING

Peking of Beijing [bɘɪ’ʤĭŋ’] (Chinees: 北京; pinyin: Běijīng; Wade-Giles: Pei-ching = Noordelijke hoofdstad) is de hoofdstad van China. Na Sjanghai is Peking qua inwoners de grootste stad van de Volksrepubliek, er wonen ongeveer 15 miljoen inwoners in Peking. De stad is een belangrijk knooppunt voor verschillende vormen van vervoer met vele spoorwegen, autowegen en autosnelwegen die in en uit de stad gaan. Peking wordt vooral gezien als het belangrijkste centrum voor bestuur, onderwijs en cultuur. De economische hoofdsteden van China zijn echter Sjanghai en Hongkong. Peking is een van de vier ''ancient capitals'' (oorspronkelijke hoofdsteden) van China.

Pagode van de Hemelse Tempel

De Hemelse Tempel is de plek waar de keizers van de Ming en Qing dynastieën de hemel aanbaden en ook vroegen om een goede oogst. Het noordelijk deel van de omringende muur is half cirkelvormig en het zuidelijk deel is vierkant. Dit komt overeen met het oude geloof dat de hemel rond was en de aarde plat. Gebouwd in 1420 en daarna vele malen uitgebouwd en gereconstrueerd, is de Hemelse Tempel een groots architectonisch meesterwerk. Het ademt formaliteit en plechtigheid uit. De Chinese regering heeft veel geld uitgetrokken om de culturele monumenten hier te restaureren en beschermen. Het is het grootste complex voor het aanbidden van de hemel in de wereld en is in 1998 door UNESCO op de lijst van werelderfgoed geplaatst.

Plein van de Hemelse Vrede

Het Tian'anmen-plein, of het Plein van de Hemelse Vrede wordt wel het grootste plein ter wereld genoemd. Het plein is 880 meter lang en 500 meter breed. Op het oppervlak van 440.000 m² kunnen minstens een miljoen mensen samenkomen. In het midden van het plein staat het mausoleum waar Mao Zedong begraven ligt. Tian'anmen (Poort van de Hemelse Vrede), wat het staatssymbool van de Volksrepubliek is, brandde tot twee keer toe af. De laatste keer werd het herbouwd in 1651. Het plein kwam internationaal in het nieuws toen op 4 juni 1989 een studentenprotest, waaraan naar schatting een miljoen studenten en burgers deelnamen, bloedig werd neergeslagen. Daarbij kwamen honderden mensen om het leven. Het was het eerste massale protest tegen de Communistische Partij van China en zijn ondemocratische instellingen.

Cloisonné-atelier

Cloisonné is een bijzonder kleurrijke versiering van metalen voorwerpen. De kunstenaar brengt op het oppervlak dunne, koperen strips aan, waardoor een tekening ontstaat. Daarna worden de ruimten voorzichtig opgevuld met gekleurd emailpasta en in de oven verhit.

Chinese Muur

De Chinese Muur, ook wel Grote Muur geheten (in het Chinees 城 pinyin: Chángchéng Chang Cheng, Lange Muur), is een muur die in het noorden van China ligt en zo'n 7200 kilometer lang is. De muur strekt zich uit van Shanhaiguan bij Bo Hai (300 km oostelijk van Peking) tot Lop Nur in het zuidoostelijk deel van de autonome regio Xinjiang. Hij wordt door velen beschouwd als één van de niet-klassieke wereldwonderen.

Ming graven

In de noordwestelijke buitenwijken, in Changping op zowat 50 kilometer van Beijing, bevinden zich de dertien graftomben van de Ming-keizers (1368-1644). Het gebied waar deze graven zich bevinden beslaat een oppervlakte van 3,5 bij 4 km. Een bezoek begint met de Shen Dao, de Weg van de Ziel. Die betreedt men via de Shi Paifang, de erepoort die negenentwintig meter breed is. Het eerste graf dat men bereikt is dit van Chang Ling, maar daarvoor moet men na de Rode Poort nog een kleine kilometer verder. Zij telt drie toegangen, waarvan de middelste indertijd alleen opende voor een keizerlijke begrafenisstoet.
Nog eens vijfhonderd meter verder, na de reuzenschildpad begint de Shi Xiang Sheng Dao, de Laan van de Stenen Beelden. Zij loopt tot aan de Long Feng Men, de Draken- en Fenikspoort. Langs weerszijden van de weg worden ook hovelingen en ministers afgebeeld. Pas dan wordt Chang Ling bereikt, het graf van de derde Ming-keizer Yongle.

Medisch Instituut voor Oosterse Geneeskunde

In de Traditionele Chinese geneeskunde maakt men gebruik van de acupunctuur, tuina (Chinese massage en manuele therapie), fytotherapie (kruiden) en voedingsadvies. Alles wat bestaat is een fusie van 2 krachten, Yang en Yin, zoals dag en nacht, zomer en winter, licht en duisternis. Yin staat o.a. voor koude, winter, nacht, rust en Yang staat desgevallend voor warmte, zomer, dag en aktiviteit. De gezondheid hangt af van een goede harmonie tussen deze twee krachten. Krijgt Yin of Yang de bovenhand, dan wordt het evenwicht verstoord en kan ziekte optreden. Volgens de Chinezen bevat alles wat zich tussen hemel en aarde bevindt energie, ook het menselijk lichaam. Zij geloven dat naast de circulatie van bloed, lymfe en lichaamsvloeistoffen ook een circulatie van energie plaats vindt dat alles in ons lichaam continu in beweging houdt. Het energetisch evenwicht geraakt verstoord bij het optreden van ziekte.

Verboden stad

De verboden stad (in Chinees: Gu Gong), gelegen in het centrum van Peking, was het keizerlijk paleis tijdens de Ming en Qing dynastieën. De vorm is rechthoekig en het is het grootste complex van de wereld met een oppervlak van 74 hectaren. De bouw van het paleis begon in 1407, het vijfde jaar van de Yongle regering van de derde keizer in de Ming dynastie. De bouw duurde 14 jaar en was klaar in 1420. Er zouden een miljoen arbeiders, inclusief 100 kunstenaars, aan gewerkt hebben.

Jingshan Park

Het park herbergt een aantal prieeltjes waar de plaatselijk bevolking zich uitstekend vermaakt met zang- en muziekuitvoeringen. De heuvel is ontstaan bij het uitgraven van de gracht in de Verboden Stad. Loop eens rustig om de heuvel heen en geniet van de Ginko bomen die hier in grote getale zijn neergezet. De schoonheid van het park zal keizer Chongzen ontgaan zijn, toen zijn Verboden Stad in 1644 werd ingenomen door Li Zicheng. De keizer vluchtte naar het park om zich aan een van de bomen op te hangen. Er voert een trap naar het gebouw dat boven op de heuvel staat. Vanaf dat punt heb je bij gunstige weersomstandigheden een goed overzicht over de Verboden Stad en kan je alvast kennis maken met de Witte Dagoba in het verderop gelegen Beihaipark.

Beihai Park

Het Beihai-park, Beijing's oudste keizerlijke tuin, is aangelegd rond het grootste meer van de stad. Kublai Khan, kleinzoon van de beroemde Djengis Khan, stichtte in 1279 zijn eigen hoofdstad. Hij liet als eerste Chinese keizer paleizen bouwen op de oevers van het meer. Op het Jade Eiland, opgeworpen met de aarde die vrijkwam bij het uitgraven van het Noordmeer (het Beihai) staat een van de herkenningstekens van Beijing, de Witte Pagode. Deze dagoba in Tibetaanse stijl herinnert aan een bezoek van de Dalai Lama in 1651. Op de westoever van het Beihai liggen verschillende paviljoenen en tuinen die zijn aangelegd tijdens de Qingdynastie waaronder een mooie rots- en vijverstuin, Hao Pu Jian, waar de keizerin naar muziek kwam luisteren

Chinese Opera

De Peking Opera kreeg aan het begin van de 20ste eeuw vorm en is nu de bekenste van een groot aantal regionale operasoorten in China. Het repertoire dat zo'n tweeduizend stukken bevat is gebaserd op thema's uit de mythologie en bekende anekdotes uit de Chinese geschiedenis.

Zomerpaleis

Op de plek waar tegenwoordig het zomerpaleis staat bevindt zich al sinds Kublai Khan (1215 - 1294) een keizerlijk buitenverblijf. Het huidige paleis is gebouwd tussen 1749 en 1764. Keizer Qianlong liet het park met zijn heuvels uitbreiden. Het keizerlijke hof gebruikte het paleis in de zomer om te ontsnappen aan de hitte van de Verboden Stad. Tegenwoordig wordt het door veel Chinezen bezocht om even te ontsnappen aan de hitte en smog in de stad. Het Zomerpaleis bestaat hoofdzakelijk uit het Kunmingmeer, de Heuvel van de Levensduur en de Lange Gang. De Heuvel van Levensduur, die in Voorheuvel en Achterheuvel kan worden verdeeld, is ongeveer 60 meter hoog. Het Meer van Kumming, dat kunstmatig is, is beschikbaar voor boottochtjes tijdens een groot deel van het jaar. In de wintermaanden bij voldoende vorst kan er geschaatst worden. De Lange Gang is ruim 700 meter lang en ligt parallel aan het meer. Het is de langste gang in de Chinese tuinen met totaal meer dan 14.000 traditionele Chinese schilderingen op de stralen en de dwarsliggers.

Lamatempel

In het noorden van de stad staat de Lamatempel, officieel het Paleis van de Eeuwigdurende Harmonie (Yonghe Gong). Het is een paleis waarin oorspronkelijk keizer Kangxi gedurende zijn tijd als kroonprins verbleef en werd in 1774 in gebruik genomen als Lamaïstisch (Tibetaans Boeddhistisch) klooster.

XI'AN

Xi'an [ʃi'än] (西安; Hanyu Pinyin: Xī'ān, Wade-Giles: Hsi-An, letterlijke betekenis: "Westelijke Vrede") is een stad in China. Het is de hoofdstad van de provincie Shaanxi. Het was ooit de hoofdstad van China. Xi'an is het oostelijke eindpunt van de Zijderoute en ligt aan de rivier de Wei He. In vroeger tijden werd het Chang'an (长安, 長安 pinyin: Cháng'ān) genoemd, dat 'eeuwigdurende vrede' betekent. Tijdens de Tangdynastie was het de hoofdstad van China met een bevolking van misschien wel 1 miljoen inwoners op een oppervlakte van 84 km2, waarmee het toen ongetwijfeld de grootste stad op aarde was.De bevolking bedraagt thans naar schatting 4 miljoen inwoners en 7,5 miljoen als het omliggende gebied met de stad Xianyang ter grootte van bijna 10.000 km2, dat administratief tot de stad wordt gerekend, wordt meegerekend. Xi'an heeft, mede als gevolg van de Zijderoute, ook een grote moslimwijk met de 1250 jaar oude Grote Moskee van Xi'an. De stad vormt het hart van het begin van de Chinese beschaving. De Qin-dynastie, de eerste dynastie die China verenigde, had vlakbij zijn hoofdstad. Het graf van keizer Qin Shi Huangdi met het bijbehorende Terracottaleger, is vlakbij de stad te bezichten.

Pagode van de Witte Gans

De pagode werd in 652, gebouwd door de Tang-keizer Gaozong voor de beroemde boeddhistische monnik Xuan Zang na diens opzienbarende pelrimstocht naar India. Hier hebben Xuan Zang en zijn helpers de talrijke boeddhistische Sanskriet-teksten (sutra’s) die ze hadden meegebracht, vertaald in het Chinees. De pagode telde oorspronkelijk 5 verdiepingen. Tussen 701 en 704, tijdens het bewind van keizerin Wu, werd de pagode gerenoveerd en herbouwd tot zijn huidige vorm. De 'Dayan Ta' telt nu 7 verdiepingen en is 64 meter hoog. De vorm is vierkant en vanaf het terras leiden vier deuren naar het interieur. Na veelvuldige restauraties wordt deze pagode nu beschouwd als een belangrijk Nationaal Monument.

Omwalling

De stadswallen van Xian, die nog heel goed bewaard zijn, en goed worden onderhouden, en van waarop je een prachtig uitzicht hebt over de oude stad (binnen de wallen) en de ambitieuze nieuwe stad (erbuiten) die volop in opbouw.

Terracotta leger

De wereldberoemde begraafplaats van Qin-Shi-Huangdi, stichter van het Hemelse Keizerrijk, die China eenmaakte in 221 v. Chr. We bewonderen hier het unieke terracotta leger, dat de toegang tot het graf “beschermde”. Ieder personage heeft zijn eigen uitdrukking en houding. De soldaten wachten als het ware op een bevel om ten strijde te trekken.

Avondshow

Tempel van Confusius

De oude Confuciustempel waar zich het Woud van de Steles (opschriftpalen), daterend uit de Song-dynastie, bevindt. Aanleiding om het even te hebben over de evolutie van het Chinese schrift.

LUOYANG

Luoyang of Loyang [lô-yäng] (Vereenvoudigd Chinees: 洛阳; : 洛陽; pinyin: Luòyáng) is een stad in oostcentraal-China ten oostnoordoosten van Xi'an. Het was de hoofdstad van verscheidene oude dynastieën, waaronder de Han- en Tang-dynastie. In de stad wonen ongeveer 1.400.000 mensen. Luoyang is een belangrijk Chinees cultureel centrum en heeft een rijke historie. Niet alleen was het de hoofdstad van verschillende dynastieën, ook was het vroeger de plaats waar verscheidene filosofiescholen zich bevonden. Dichtbij de stad ligt een plaats waar kolossale gravures van Boeddha bewaard zijn gebleven.

Longmen grotten

Ongeveer 13 km ten zuiden van Luoyang (provincie Henan) bevinden zich een van de grootste en belangrijkste overblijfselen van de boeddhistiche cultuur in China: de Longmen-grotten. (Longmen = "Drakenpoort") Over een lengte van ca. 1 km. zijn in de steile rotswand langs de Yi-rivier een groot aantal nissen en kamers uitgehouwen, voorzien van de prachtigste voorbeelden van boeddhistische beeldhouwkunst uit de Noordelijke Wei- en de Tang-dynastie. Het meest imposant is de 17 meter hoge Boeddha Vairocana met begeleiders in het centrale gedeelte van het complex (de zgn. 'Fengxiansi'), voltooid in het jaar 675 en recent gerestaureerd.

Luoyang museum

Het museum stelt archeologische vondsten en kunsthandwerk tentoon uit 5 millenia ; van neolitische keramiek en vroeg Chinese bronzen voorwerpen tot porselein uit het Song-tijdperk.

Tempel van het Witte Paard

De Tempel van het Witte Paard, op acht kilometer ten noordoosten van de stad, ontleent zijn naam aan twee monniken die, gezeten op een wit paard, de boeddhistische soetra's uit India naar hier brachten. De huidige gebouwen zijn uit de Ming-tijd en werden in de jaren vijftig gerestaureerd. Het klooster, met aan de toegang twee stenen paarden, is een centrum van het zenboeddhisme. Vlakbij staat de vierkanten Pagode Qiyun Ta, met haar dertien verdiepingen. Zij dateert uit de Tangperiode.

Oude stad

SU ZHOU

Suzhou [sʊ'ʤō'] (Vereenvoudigd Chinees:江州; Traditioneel Chinees: 蘇州; pinyin: Sūzhōu; Wade-Giles: Su-chou), ook Suchow of Soochow, is een stad in het oosten van China ten westnoordwesten van Sjanghai. De voormalige hoofdstad van een oud feodaal koninkrijk (6e-5e eeuw voor Christus) werd in 1853 bijna volledigd vernietigd tijdens de Taiping-opstand tegen de Qing-dynastie, maar werd herbouwd. Suzhou is beroemd om zijn zijdeindustrie, die dateert uit de tijd van de Song-dynastie (960–1279). De stad heeft ongeveer 1.340.000 inwoners.

Tuin van de Meester van de Visnetten

Bezoek aan de Tuin van de meester van de visnetten. Deze kleine tuin, gerestaureerd in de Qing dynastie, is typisch voor het oude China. Het is de best bewaarde tuin van alle oude residentiële tuinen in Suzhou.

Lingering Garden

Deze tuin is aangelegd tijdens de Ming dynastiein 1525 door een hoge bestuurder. De tuin blijf gespaard tijdens de Taiping Revolutie, daarom wordt hij de Lingering Garden (blijvende tuin) genoemd. In het begin van de 20ste eeuw werd de tuin gerestaureerd en het is één van de grootste en fraaiste tuinen van Suzhou.

Kanalen

SHANGAI

Sjanghai (Chinees: 上海, pinyin: Shànghai; letterlijk op/boven zee) is de grootste stad van China. Sjanghai betekent 'op zee'. Door de sterk verlaagde belastingdruk werden vele binnenlandse en buitenlandse bedrijven aangetrokken tot de stad, waardoor Sjanghai sterk is gegroeid als economisch centrum in Oost-Azië.

By night

Bund - Pudong

De Bund is een koloniale boulevard langs de Huangpu-rivier. De boulevard is in 1992 veranderd in een brede wandelpromenade. Tegenover de Bund zijn vanaf de jaren 90 van de twintigte eeuw aan de rechteroever van de Huanpu in een snel tempo de ene wolkenkrabber na de andere verrezen. Deze wijk, Pudong, die zich vele kilometers naar het oosten uitstrekt is het voorbeeld van het nieuwe Shanghai is Pudong betekent letterlijk "ten oosten van de de Pu-rivier". Dit nieuwe centrum wordt gedomineerd door een aantal van China's hoogste gebouwen, zoals de Radio en Televisie Toren (met de karakteristieke bollen) en China's hoogste wolkenkrabber, de Jinmao Tower.

Museum Shangai

Het Shanghai Museum werd opgericht in 1952 maar verhuisde sindsdien tweemaal om uiteindelijk in 1996 een definitieve vestiging te vinden in het hart van People's Square, het politieke en culturele centrum van Shanghai.

Jade Boeddha Tempel

Deze tempel is één van de weinige Boeddhistische tempels in Shanghai. De tempel herbergt twee schitterende Boeddha's, een liggende en een zittende, beide gemaakt van wit jade. De beelden komen uit Birma. Ze werden in 1881 meegebracht door monnik Hui-gen.

Oude stad

Tuin van Yu Yuan

De Yu is een privé-tuin van ambtenaar Pan Yunduan uit de Ming-periode (1559), die twee hectare groot is en dertig paviljoenen bevat, alsmede het befaamde theehuis Hu Xing Ting. Hij wordt ook de Tuin van de Mandarijn genoemd.
De toegang loopt over een vijver met goudvissen via een kronkelbrug. De Jiu Qu Qiao of Brug met de Negen Bochten werd zo gebouwd omdat men in China dacht dat geesten en demonen zich alleen in een rechte lijn kunnen voortbewegen.